Η Μύκονος είναι ένα από τα πιο γνωστά ελληνικά νησιά. Φημίζεται ως σπουδαίο τουριστικό ορμητήριο γνωστών προσωπικοτήτων και είναι ευρύτερα γνωστή για την έντονη νυχτερινή ζωή της. Το νησί διαθέτει μια ανεπανάληπτη λαϊκή αρχιτεκτονική, ένα υπέροχο γυμνό, αλλά γλυκό τοπίο, εξαιρετικό κλίμα, πολλές ωραίες αμμουδερές ακτές και έχει το προνόμιο να βρίσκεται κοντά στο υπαίθριο αρχαιολογικό μουσείο, τη Δήλο, το νησί του Απόλλωνα. Πρωτεύουσα της Μυκόνου είναι η Χώρα με 3.500 περίπου κατοίκους. Εκτός από το Δήμο Μυκόνου το νησί έχει και μια κοινότητα, την ΄Ανω Μερά, ενώ ο συνολικός πληθυσμός του φτάνει τους 4.000 κατοίκους. Ο επισκέπτης εντυπωσιάζεται από το υπέροχο αρχιτεκτονικό σύνολο της Χώρας που αντικρίζει λουσμένο στο φως… Μικρά κατάλευκα σπίτια με ξύλινα κουφώματα, αραδιασμένα σε στενούς πλακόστρωτους δρόμους, πολυάριθμες μικρές παλαιές εκκλησίες, ανεπανάληπτης αισθητικής, δένουν σ” ένα αρμονικό σύνολο που βρέχει η θάλασσα και περιβάλλει ένα γυμνό τοπίο.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Η προτομή της Μαντώς Μαυρογένους βρίσκεται στη μικρή πλατεία της παραλίας. Ο Ναός της Παναγίας της Παραπορτιανής, αξιόλογος για την λαϊκή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική του, βρίσκεται στη συνοικία του Κάστρου. Η Μύκονος έχει περίπου 400 εκκλησίες. Η Αλευκάνδρα, πλατεία με εστιατόρια και κέντρα αναψυχής βρίσκεται κοντά στους Κάτω Μύλους. Στη Συνοικία της Βενετίας τα σπίτια έχουν ξύλινους εξώστες και είναι χτισμένα επάνω στη θάλασσα. Τα Ματογιάννια είναι ο εσωτερικός κεντρικός εμπορικός δρόμος, όπου επικεντρώνεται η νυχτερινή και κοσμική ζωή. Το Αρχαιολογικό Μουσείο, κοντά στο νέο λιμάνι, περιλαμβάνει σημαντικές συλλογές αγγείων, κτερισμάτων κλπ. Το Ναυτικό Μουσείο του Αιγαίου βρίσκεται στον κεντρικό εσωτερικό δρόμο της πόλης. Το Λαογραφικό Μουσείο είναι στη συνοικία του Κάστρου, κοντά στην Παραπορτιανή. Το Συγκρότημα Παλαιών Εκκλησιών που είναι γνωστές στους τουρίστες ως Κουσεγιάρες ή Κουτσομπόλες βρίσκεται στη συνοικία Λίμνη.

ΤΟΠΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Οι Μυκονιάτες πανηγυρίζουν ιδιαίτερα τις γιορτές των Αγίων. Η οικογένεια που έχει τη φροντίδα κάθε εκκλησίας αναλαμβάνει την οργάνωση του χορού και προσφέρει τα σφαχτά. Ο χορός συνοδεύεται από ντόπια μουσική με παραδοσιακά όργανα, τα τουμπάκια και τις τσαμπούνες. Τα κυριότερα πανηγύρια είναι της Αγίας Παρασκευής στις 26 Ιουλίου, της Παναγίας της Τουρλιανής τον Δεκαπενταύγουστο, του Αγίου Νικολάου στις 6 Δεκεμβρίου, ενώ του Αγίου Αποστόλου στις 30 Ιουνίου είναι η γιορτή των ψαράδων οπότε και γίνεται μεγάλο λαϊκό πανηγύρι στην παραλία και προσφέρονται θαλασσινά. Πάρτε το Δισάκι σας και καλές διακοπές!

ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ

Προς τη Μύκονο: Από τον Πειραιά και τη Ραφήνα με φέρυμπόουτ. Η Μύκονος επικοινωνεί ακτοπλοϊκώς κατά την θερινή περίοδο με την Πάρο, την Ιο, τη Νάξο, τη Σύρο, τη Σαντορίνη και την Κρήτη. Αεροπορικώς με την Αθήνα, τη Ρόδο, το Ηράκλειο και τη Σαντορίνη. Στη Μύκονο: Λεωφορεία και ΤΑΞΙ (τηλ: 2289023700) στο βασικό οδικό δίκτυο. Ενοικιάζονται επίσης πολλά αυτοκίνητα και δίκυκλα. Πολλές περιοχές είναι πιο εύκολα προσβάσιμες από τη θάλασσα με μεγάλες ξύλινες βάρκες και κυβερνήτες έμπειρους ναυτικούς. Για πληροφορίες τηλεφωνήστε στο Σωματείο Λεμβούχων (τηλ: 2289022032).

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη

Γεωγραφικά δεδομένα Μύκονος:

Πληροφορίες:

Κάτι που θα βρείτε σίγουρα στη Μύκονο είναι πολλά ξενοδοχεία και εστιατόρια. Παρά τα μεγάλα πλήθη, οι τουριστικές εγκαταστάσεις λειτουργούν τέλεια και μπορούν να εξυπηρετήσουν χιλιάδες τουρίστες. Πολλά ξενοδοχεία, διαμερίσματα και δωμάτια έχουν δημιουργηθεί για να απορροφήσουν το μεγάλο αριθμό τουριστών που φτάνουν στο νησί. Τα πολυτελή εστιατόρια και οι παραδοσιακές ταβέρνες είναι αρκετά, ταιριάζουν με όλα τα γούστα και φυσικά υπάρχουν δεκάδες μπαρ και κλαμπ που φιλοξενούν την περίφημη νυχτερινή ζωή της Μυκόνου. Στο νησί θα βρείτε επίσης πολλά ταξιδιωτικά γραφεία που θα σας βοηθήσουν να οργανώσετε τις διακοπές σας.

Οι δημοφιλέστερες παραλίες βρίσκονται στις νότιες και δυτικές ακτές του νησιού. Εκατοντάδες νέοι μεζέυονται στις παραλίες Ορνός, Άγιος Ιωάννης, Άγιος Στέφανος και Super Paradise , η γνωστή παραλία γυμνιστών της Μυκόνου. Τα καλύτερα μέρη στη Μύκονο για κολύμπι και για στιγμές απόλαυσης κάτω από τον ήλιο και μέσα στα καθαρά νερά, βρίσκονται κυρίως στη νότια πλευρά του νησιού, όπου ο άνεμος είναι μαλακότερος. Ο Πλατύς Γιαλός, η Ψαρού, η Ελιά και το Καλό Λιβάδι είναι πανέμορφες χρυσαφένιες αμμουδιές, με ομπρέλες και ξαπλώστρες και επίσης εστιατόρια και σνακ μπαρ, στοιχισμένα δίπλα στην ακτή. Υπάρχουν, επίσης, οι υπέροχες παραλίες στο Καλαμοπόδι (Πάρανταϊς) και στο Μπλιντρί (Σούπερ Πάρανταϊς), όπου επιτρέπεται ο γυμνισμός. Στο υπόλοιπο νησί θα βρείτε παραλίες στον Πάνορμο, τη Φτελιά, τον Τούρλο και τα Χουλάκια. Οπου κι αν πάτε για κολύμπι, μπορείτε ακόμα να απολαύσετε διάφορα σπορ όπως θαλάσσιο σκι, σέρφινγκ, ιστιοπλοΐα και ψάρεμα. Και αν αγαπάτε το τένις και το μίνι γκολφ, πρέπει να επισκεφθείτε τον Αγιο Στέφανο όπου υπάρχουν ανάλογες εγκαταστάσεις σε ξενοδοχεία.

Περιοχές:

Χώρα Μυκόνου

Η Μύκονος αποτελεί ενιαίο νησιωτικό σύμπλεγμα μαζί με τη Δήλο, τη Ρήνεια και μερικές βραχονησίδες. Μαζί τους η Μύκονος, κατοικημένη ήδη από την 5′ Χιλιετία π.Χ. (προϊστορικός οικισμός της Φτελιάς), έχει μοιραστεί μια μακραίωνη και αρκετά πλούσια Ιστορία. Η σημερινή ζωηρή τουριστική και κοσμική της κίνηση που την κρατά πάντα στο προσκήνιο, συγκρινόμενη θυμίζει αναπόφευκτα την κοσμοπολίτικη αρχαία Δήλο της περιόδου της εμπορικής της ακμής (ελληνιστική – ρωμαϊκή περίοδος). Η Μύκονος είναι σταθερά, από τη δεκαετία του ’50 και μετά, ένα από τα δημοφιλέστερα τουριστικά νησιά στην Μεσόγειο. Η Χώρα, όπως κοινά αποκαλείται η πόλη της Μυκόνου, εντυπωσιάζει και γοητεύει τον επισκέπτη της από την πρώτη στιγμή, χάρη στην ωραία θέση, την κλίμακα και την αρχιτεκτονική της. Παρά την μεγάλη τουριστική ανάπτυξη του νησιού καταφέρνει να διατηρεί όσο καμιά άλλη την κυκλαδίτικη φυσιογνωμία της και πολλά από τα παραδοσιακά στοιχεία της. Ολόλευκα, κυβόσχημα τα σπίτια της, λάμπουν στο φως, αραδιασμένα σοφά, και με τάξη μέσα στ’ αμέτρητα δαιδαλώδη σοκάκια με τα ασβεστωμένα λιθόστρωτα. Πιο πέρα, σ’ ένα χαμηλό λόφο, οι για αιώνες ακίνητοι ανεμόμυλοι, σε συνδυασμό με τους κόκκινους τρούλους και τα καμπαναριά των αναρίθμητων εκκλησιών συνθέτουν μια εικόνα απαράμιλλης ομορφιάς. Στο λιμάνι της ένας μικρός πολύχρωμος στόλος από καΐκια και βάρκες συμπληρώνει με ζωηρές πινελιές αυτό το μοναδικό σύνολο.

Στην σημερινή Μύκονο, η επανάληψη των μορφών της κυκλαδίτικης παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και στα νεότερα κτίρια, εξασφαλίζει στην πόλη και την ενδοχώρα μια αίσθηση συνέχειας και αρμονίας Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί όμως με τη συγκίνηση που εμπνέει ο υποβλητικός ερειπιώνας της αρχαίας Δήλου. Μια ολόκληρη πόλη με τους δρόμους και τις αγορές της, τα δημόσια κτίρια και ιερά της, τα πολυτελή σπίτια και μαγαζιά, τις στέρνες, κολώνες ψηφιδωτά, τα αρχαία πηγάδια παντού γύρω. Όλα λουσμένα μέσα στο άπλετο φως του θεού Απόλλωνα, απλώνονται ανάμεσα στο λόφο του Κύνθου και το λιμάνι με τα καθάρια νερά, δίνοντας την εντύπωση στον επισκέπτη ότι σταμάτησαν να λειτουργούν μόλις χτες… Η φήμη της Μυκόνου και ο μεγάλος αριθμός επισκεπτών, ανάμεσα στους οποίους και οι σημαντικές προσωπικότητες από όλον τον κόσμο, δημιούργησαν και την αντίστοιχη εμπορική κίνηση που έκαναν διάσημη την αγορά της Μυκόνου. Έτσι, στους δρόμους της Μυκόνου, με εμπορικότερο το Ματογιάννι, μπορεί να συναντήσει κανείς στα μαγαζιά επώνυμα ρούχα, περίτεχνα κοσμήματα και αντικείμενα τέχνης. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς ότι εδώ κρυπτοεκδηλώνονται πολλές φορές οι διεθνείς τάσεις της μόδας που πρόκειται να επικρατήσουν μετά από λίγο. Στα διάσπαρτα καφέ, μπαρ, εστιατόρια της Χώρας μπορεί να απολαύσει κανείς τον καφέ το ούζο και πλήθος άλλες γευστικές απολαύσεις, χαζεύόντας συγχρόνως τον πολύχρωμο κόσμο που κυκλοφορεί στα σοκάκια της πόλης. Η Χώρα αποτελεί επίσης το ορμητήριο για ν’ ανακαλύψει κανείς, με τακτικά δρομολόγια λεωφορείων ή άλλα μέσα και τις υπόλοιπες ομορφιές της Μυκόνου, τη γραφική ενδοχώρα και τις πεντακάθαρες παραλίες της.

Ανω Μερά

Ο δεύτερος παραδοσιακός οικισμός του νησιού μετά τη Χώρα, η Άνω Μερά στο ανατολικό τμήμα της Μυκόνου, είναι ένα ιδιότυπο χωριό που αναπτύχθηκε σε μια μεγάλη έκταση, με τυπικά αραιή δόμηση ανεξάρτητων αγροικιών αλλά και ενιαία συγκρότηση στα κάπως εύφορα εδάφη του μικρού οροπεδίου της Άνω Μεράς. Ο κυρίως οικισμός του οργανώνεται γύρω από το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Τουρλιανής, άλλοτε σημαντικού οικονομικού παράγοντα στην περιοχή. Από το 1916 ως το 1999 απετέλεσε ίδια Κοινότητα (Κοινότητα Άνω Μεράς) ενώ σήμερα, μετά το σχέδιο «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ» υπάγεται ως δημοτικό Διαμέρισμα στο Δήμο Μυκόνου.

Εντυπωσιακά οργανωμένο σήμερα το μικρό κέντρο του, προσφέρει αξέχαστες στιγμές αναψυχής σε ντόπιους και ξένους και διάφορες εξυπηρετήσεις. Εδώ το Δεκαπενταύγουστο (Κοίμηση της Θεοτόκου) γίνεται κάθε χρόνο χαρακτηριστικό πανηγύρι, αλλά οι ντόπιοι γιορτάζουν με την ίδια προσήλωση και τα Νιάμερα της Παναγίας, στις 23 Αυγούστου. Τυπική κίνηση υπάρχει στην πλατεία του χωριού, κάθε Κυριακή μετά τη λειτουργία στην παρακείμενη Μονή, ιδίως το καλοκαίρι που παραθερίζουν στο νησί οι Ανωμερίτες της Αθήνας. Εστιατόρια και καφέ με πολύ ευχάριστη ατμόσφαιρα λειτουργούν στο κέντρο του χωριού, αλλά θα βρεί κανείς και ξενοδοχεία και άλλα καταλύματα στην ευρύτερη περιοχή της, καθώς βεβαίως και στις περισσότερες από τις υπέροχες παραλίες της (Ελιά, Καλό Λιβάδι, Αγ. Άννα, Καλαφάτης, Λιά). Υπάρχει τακτική συγκοινωνία με τη Χώρα και τις παραλίες Καλαφάτης και Ελιά, αλλά και πιάτσα ταξί.

Ορνός:

Ο Ορνός και ο Άγ. Ιωάννης (4 & 4,5 χλμ. αντίστοιχα από την πόλη της Μυκόνου) είναι δύο από τις πιο πολυσύχναστες παραλίες του νησιού που βρίσκονται στο νοτιοδυτικό τμήμα του, έχουν αναπτυχθεί σε έναν σχεδόν ενιαίο και αυτόνομο τουριστικό οικισμό. Η πρώτη παραλία βρίσκεται στο βάθος του μεγάλου και αρκετά ασφαλούς ομώνυμου όρμου, με νότιο προσανατολισμό. Ακριβώς στον αντίποδα του Ορνού βρίσκεται ο όρμος του Κόρφου, ανοικτός αυτός στο Βοριά, γι’ αυτό και πολύ κατάλληλος για «γουϊντσέρφινγκ». Ο Άγ. Ιωάννης που χωρίζεται από τις περιοχές του Ορνού και του Κόρφου από έναν επιμήκη μέτριου ύψους ορεινό όγκο, το Διακόφτη, είναι μιά ακόμα κοσμική παραλία ανοιχτή στα δυτικά: Από εκεί βλέπει κανείς το υποβλητικό προφίλ της αρχαίας Δήλου, άλλοτε ιερού νησιού του Απόλλωνα κι ένα από τα πιο κλασικά ηλιοβασιλέματα στο Αιγαίο. Τόσο στον Ορνό όσο και στον Άη Γιάννη βρίσκονται μερικά από τα πιο ονομαστά ξενοδοχειακά συγκροτήματα της Μυκόνου, καθώς και άλλες εξυπηρετήσεις, πολύ τακτική συγκοινωνία κ.λπ.. Τα τελευταία χρόνια έχουν κτισθεί και στην ευρύτερη περιοχή πολλά συγκροτήματα κατοικιών και πολυτελείς βίλλες. Ο Ορνός είναι η απόληξη του νέου Περιφερειακού δρόμου που ξεκινά από τον Τούρλο, στα βόρεια της Χώρας. Εκεί βρίσκεται το πρόσφατα αναβαθμισμένο δημοτικό Γήπεδο και το εργοστάσιο Αφαλάτωσης. Από την παραλία του Ορνού, λάντζες ξεκινούν για τις άλλες γνωστές νότιες παραλίες της Μυκόνου (όπως και από τον Πλατύ-Γιαλό), ενώ στον ίδιο όρμο υπάρχει και λιμανάκι για ψαράδικα και παρέχεται ασφαλές αγκυροβόλιο για τα σκάφη αναψυχής.

Πλατύς Γιαλός

Μια από τις πιο γνωστές περιοχές των νότιων ακτών της Μυκόνου, όπου βρίσκει κανείς σε ένα ευχάριστο περιβάλλον ωραία θάλασσα και μια πλούσια γκάμμα από ξενοδοχεία και καταλύματα όλων των κατηγοριών, εστιατόρια, «ρέντ-ε-κάρ» κ.λπ.. Ο Οικισμός του Πλατύ-Γιαλού και της Ψαρούς (4,5 χλμ. από την πόλη της Μυκόνου), αναπτύχθηκε βαθμιαία γύρω από τις ομώνυμες αμμουδιές και αποτελεί σήμερα κομβικό σημείο της Μυκόνου, με την πλέον τακτική συγκοινωνία, από θαλάσσης σύνδεση με τις άλλες δημοφιλείς νότιες παραλίες, καλές γενικά υποδομές και πλήθος εξυπηρετήσεων. Ερχόμενος κανείς από τη Χώρα, αντικρίζει από ψηλά έναν ωραίο όρμο καλά προστατευμένο από το βοριά, με τρείς στην πραγματικότητα μικρότερους μυχούς, της Ψαρούς στο βαθύτερο σημείο δεξιά, με τον βραχώδη όγκο του Λάζαρου στα δυτικά της, του Πλατύ-Γιαλού στο μέσον και του ορμίσκου της αμμουδιάς της Αγίας Άννας στα νοτιοανατολικά, που σχηματίζεται μεταξύ της στεριάς και του βραχώδους ακρωτηρίου, του «κάβου του Καφέ» (πίσω της και πίσω από τον κάβο, η αμμουδιά της Παράγκας). Το τοπίο είναι εντυπωσιακό, με αδιαμφισβήτητο πρωταγωνιστή το ακρωτήρι με το λοφίσκο, που προστατεύει καλά τον όρμο από τους Ν.Α. ανέμους. Παρά την ανάπτυξη που γνωρίζει τα τελευταία χρόνια η περιοχή, διατηρούνται ζωντανά ακόμα τα στοιχεία του αγροτικού χαρακτήρα της ευρύτερης περιοχής, όπως οι κλιμακωτές διαμορφώσεις στις καλλιεργήσιμες πλαγιές, παλαιές αγροικίες, αρκετά κελλιά, μικροί δροσεροί κήποι και χαρακτηριστικές καλαμιές και μεμονωμένα δέντρα, σπαρμένα ένα γύρω. Ασφαλώς, θα πρέπει να ξεχωρίσουμε ως αξιοσημείωτο μνημείο και σύμβολο αυτής της παράκτιας ζώνης που χάρη στα φυσικά χαρακτηριστικά της κατοικήθηκε από τα αρχαία χρόνια, τα ερείπια του αρχαίου πύργου στη θέση «Πόρτες». Σώζονται σε περίοπτη θέση επάνω σε λόφο, στα βόρεια της μικρής κοιλάδας και αριστερά του κεντρικού δρόμου προς τον οικισμό.

Αγιος Στέφανος

Από τις πρώτες περιοχές εκτός Χώρας που δέχονταν τακτικούς καλοκαιρινούς επισκέπτες, οι οικισμοί του Τούρλου και του Αγίου Στεφάνου, εκτείνονται γύρω από τις ομώνυμες αμμουδιές (2,3 & 3 χλμ. βόρεια από την πόλη της Μυκόνου) βλέποντας δυτικά, ενώ βρίσκονται κοντά στο σύγχρονο λιμάνι του Τούρλου όπου προσεγγίζουν πλέον όλα τα κρουαζιερόπλοια και αρκετά από τα πλοία της γραμμής. Θα βρεί κανείς και εδώ πολλά μικρά και μεσαία ξενοδοχεία και κάθε είδους καταλύματα, εστιατόρια, μπάρ, «rent a car» κ.α. Ο Οικισμός του Αγίου Στεφάνου σκαρφαλώνει κυρίως στην πλαγιά πάνω από την παραλία – στα ανατολικά της, από όπου απολαμβάνει κανείς μια θαυμάσια θέα στα γύρω νησιά, Τήνο, Σύρο, Ρήνεια κ.λπ.. Ο Τούρλος, αναπτύσσεται χαμηλότερα και παράλληλα με την ακτή, κατά μήκος του δρόμου που αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς περιπάτους στο νησί. Η περιοχή διαθέτει γενικά ικανοποιητικές υποδομές και τακτική συγκοινωνία, ενώ συνδέεται από Β. με την εντυπωσιακή για τις μοναδικές μεγάλες κροκάλες της ακτή Χουλάκια. Στην περιοχή υπάρχουν επίσης πολλά παλιά γραφικά εκκλησάκια, όπως ο Άγιος Στέφανος, ο Άη Γιώρης του Μιχάλοβιτς, ο Άη Γιώρης ο Σπηλιανός, ενώ, στην αρχή του νέου Περιφερειακού δρόμου και ακριβώς κάτω του, σώζεται το αρχαίο μνημειακό πηγάδι του «Πούαδου».

Δήλος

Το ιερό νησί των Αρχαίων Ελλήνων το οποίο σύμφωνα με την μυθολογία φανερώθηκε στην Λητώ – καταδιωκόμενη από την Ηρα – μέσα από τα κύματα του Αιγαίου, για να γεννήσει σ’ αυτό τον Απόλλωνα και την Άρτεμη. Στη Δήλο σώζονται σε αρκετά καλή κατάσταση τα ερείπια ενός από τους μεγαλύτερους και τους πιο εντυπωσιακά οργανωμένους οικισμούς της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας. Το νησί πρωτοκατοικήθηκε την 3η χιλιετία π.Χ πιθανά από τους Κάρες. Μετατρέπεται στις αρχές του 10 αιώνα π.Χ σε λατρευτικό κέντρο και έδρα μεγάλης αμφικτυονίας του Αιγαίου. Στα τέλη του 6ου αιώνα π.Χ οι Αθηναίοι τείνουν να κυριαρχήσουν και στο ιερό νησί. Το 540 π.Χ ήδη, ο Πεισίστρατος αποφασίζει την πρώτη κάθαρσή του, ενώ με τη δεύτερη, το 426 π.Χ, μεταφέρονται τα οστά όλων των νεκρών της Δήλου στο γειτονικό νησί Ρήνεια και απαγορεύονται πλέον οι γεννήσεις και οι θάνατοι στο νησί του Απόλλωνα ώστε να μη μιαίνουν το Ιερό του. Με την έλευση των Μακεδόνων το 315 π.Χ το νησί αποκτά την ανεξαρτησία του και τη δυνατότητα να αναπτυχθεί εμπορικά. H εγκατάσταση των Ρωμαίων αργότερα, έχει σαν αποτέλεσμα την αθρόα προσέλευση Αιγυπτίων, Συρίων και Ιταλών και την περαιτέρω ανάπτυξη του νησιού έως το 88 π.Χ όπου κατά τη διάρκεια των Μιθριδατικών πολέμων, δέχεται δύο φοβερές επιθέσεις και αρχίζει να φθίνει έως την τελική εγκατάλειψη του τον 6ο μ.Χ. αιώνα. Μετά από αιώνες ακινησίας η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή ξεκινά ανασκαφές στον αρχαιολογικό χώρο το 1873 και η Δήλος ξαναβγαίνει από την αφάνεια, αποκαλύπτοντας την πλούσια Ιστορία της σε ολόκληρο τον Κόσμο. Το αρχαιολογικό Μουσείο της Δήλου είναι σήμερα ένα από τα σημαντικότερα της Ελλάδας, με σπάνια εκθέματα όπως γλυπτά, αγγεία, επιγραφές, θαυμάσια μωσαϊκά κ.α. Η Δήλος και η Ρήνεια τελούν υπό την προστασία του Υπουργείου Πολιτισμού και απαγορεύονται ο ελλιμενισμός σκαφών και η διανυκτέρευση ατόμων χωρίς ειδική άδεια.